marți, aprilie 27, 2010

La multi ani...iubitul meu!

· DE CE IUBIM BARBATII? (Mircea Cartarescu)

· Pentru ca scriu poezii, cantece si carti dedicate noua.

· Pentru ca niciodata nu ne inteleg, dar nu renunta la asta niciodata.

· Pentru ca vad frumusetea in femei, cand femeile au incetat de mult timp sa vada vreo frumusete in ele insele.

· Pentru ca pot reproduce ecuatii matematice si fizice lungi, complicate, machiavelice sau incredibile, dar pot sa ramana fara vreo solutie cand vine vorba de femei.

· Pentru ca traiesc ca sa ne faca sa zambim.

· Pentru ca nu le e niciodata frica de intuneric.

· Pentru ca nu le pasa cum arata sau daca imbatranesc.

· Pentru ca ne fac sa radem.

· Pentru ca insista sa faca si sa repare lucruri pentru care nu au pregatire, cu increderea naiva a unui adolescent care stie de toate.

· Pentru ca nu poarta si nu viseaza vreodata sa poarte tocuri.

· Pentru ca spun povesti foarte frumos.

· Pentru ca le e frica sa cheleasca.

· Pentru ca intotdeauna stii ce gandesc si intotdeauna spun ce vor exact sa spuna.

· Pentru ca cea mai mare frica a lor este sa nu fie un barbat adevarat, iar pentru aceasta trebuie sa se retraga din cand in cand.

· Pentru ca abilitatea lor de a visa este probabil cea mai mare resursa de energie intacta de pe planeta.

· Pentru ca fac mari eforturi sa ascunda, fara succes, ca sunt fragili si umani.

· Pentru ca fie vorbesc prea mult, sau deloc.

· Pentru ca intotdeauna isi termina mancarea din farfurie si sunt recunoscatori pentru asta.

· Pentru ca sunt intotdeauna capabili sa invete si sa se schimbe.

· Pentru ca sunt exploratori si visatori de neintrecut.

· Pentru ca ne pot privi in ochi si sa ne topeasca instantaneu.

· Pentru ca vor sa fie omnivori ori asceti, razboinici sau amanti, artisti sau generali, dar nu fac compromisuri.

· Pentru ca pentru ei nu exista niciodata prea multa adrenalina.

· Pentru ca dupa toate intamplarile, nu pot trai fara noi, oricat de tare ar incerca.

· Pentru ca sunt aproape de noi cand avem nevoie de ei.

· Pentru ca curata semineul si duc afara gunoiul sau iti cara bagajul fara a te intreba macar.

· Pentru ca sunt intr-adevar pe atat de simpli pe cat afirma ca sunt.

· Pentru ca le plac lucrurile extreme si atunci cand ajung acolo, noi suntem gata sa-i prindem.

· Pentru ca sunt destepti, tandri si puternici.

· Pentru ca ii iubim, si doar un barbat ar gandi ca acest lucru necesita explicatie.

De ce te iubesc eu pe tine? PENTRU CA EXISTI!
Din suflet pentru Laur!

marți, aprilie 20, 2010

Recuerdame...amandote!



Recuérdame,
Cuando duermes y adivino lo que sueñas,
Cuando lejos de nuestra cama sea en mí quien piensas,
Recuérdame.

Recuérdame,
Cuando parta y no regrese a nuestra casa,
Cuando el frío y la tristeza se funden y te abrazan,
Recuérdame.

Recuérdame,
Cuando mires a lo ojos de pasado
Cuando ya no amanezca ya en tus brazos
Y que seas invisible para mí
Para mí.

Recuérdame, amándote,
Mirándote a los ojos, atándome a tu vida.
Recuérdame, amándote,
Esperándote tranquila, sin rencor y sin medidas.
Recuérdame, recuérdame,
Que mi alma fue tatuada en tu piel.

Recuérdame,
Cuando sientas que tu alma está inquieta,
Si el deseo y tu amor no me calientan
Recuérdame.

Recuérdame,
Cuando mires a los ojos del pasado
Cuando ya no amanezca en tus brazos
Y que seas invisible para mí
Para mí.

Recuérdame, amándote,
Mirándote a los ojos, atándome a tu vida.
Recuérdame, amándote,
Esperándome tranquila, sin rencor y sin medidas.
Recuérdame, recuérdame,
Que mi alma está tatuada en tu piel.

Recuérdame, amándote,
Mirándote a los ojos, atándome a tu vida.
Recuérdame, recuérdame,
Que mi alma está tatuada en tu piel.

David de Maria - Precisamente ahora




Precisamente ahora

Precisamente ahora que te he imaginado en mi caminar.
Precisamente ahora queda algo pendiente.
Precisamente ahora que cada mirada puedo recordar,
te haces duea±a de mi mente.

Precisamente ahora que levanta seca la ropa moja¡.
Precisamente ahora mira ya no llueve.
Precisamente ahora pienso que tuvimos nia±a que esperarnos,
antes de tentar la suerte.

No me llores ma¡s preciosa ma­a.
Taº no me llores ma¡s, que enciendes mi pena.
No me llores ma¡s, preciosa ma­a.
Taº no me llores ma¡s, que el tiempo se agota entre la¡grimas rotas por la soledad
que se cuela en nuestras vidas sin llamar.

Doy vueltas por tu barrio casi todos los da­as sin desayunar.
Me encuentro a tu familia y nunca se detienen para saludarme.
Yo busco entre la gente la cara ma¡s bonita que se pueda imaginar,
por quererme sin tenerme.

No me llores ma¡s preciosa ma­a.
Taº no me llores ma¡s, que enciendes mi pena.
No me llores ma¡s, preciosa ma­a.
Taº no me llores ma¡s, que el tiempo se agota entre la¡grimas rotas por la soledad
que se cuela en nuestras vidasÂ…

No habra¡ rincones para las dudas ni habra¡ en tu noche oscuridad.
No habra¡ reflejos de amarguras. Juntitos volveremos a soa±ar.

No me llores ma¡sÂ…

No me llores ma¡s, preciosa ma­a.
Taº no me llores ma¡s, que el tiempo se agota entre la¡grimas rotas por la soledad
que se cuela en nuestras vidas sin llamar.

vineri, aprilie 02, 2010

Vindeca-te, uita, iarta... suflet chinuit!


                     Vindeca-te, uita, iarta... suflet chinuit!    

                        P.S. Stare de fapt!